Σπεύσαμε λοιπόν για πρώτη φορά στο έργο του Καλντερόν σαν τους διψασμένους. Χωρίς αμφιβολία η ζωντανή μας συνάντηση μαζί του ξεπέρασε τις όποιες προσδοκίες. Πρόκειται αληθινά για αριστούργημα, όπως το φανταζόμασταν και περιμέναμε, όμως τόσο αλλόκοτο από την άλλη, τόσο σύνθετο και τελικά τόσο ανοίκειο στις σημερινές αντιλήψεις μας, ώστε ακόμα και έτσι να μας ξαφνιάζει.
Γρηγόρης ΙωαννίδηςΔιαβάστε Περισσότερα
Η παράσταση δίνει την εντύπωση μιας γκόθικ ιστορίας τρόμου, ίσως υλικό ενός Έντγκαρ Άλαν Πόε ή ενός Χίτσκοκ στα καλύτερά τους. Όλα τονίζουν την σκληρότητα της εποχής, με τα κοστούμια και το μακιγιάζ , τις επιθετικές κινήσεις, τις αντιζηλίες, την ανάγκη που έχει κάποιος να « ξεπλύνει» μόνος του αυτό που θεωρεί ατίμωση παρακάμπτοντας την ανύπαρκτη δικαιοσύνη. Μεσαίωνας.
Μαρία ΜαρήΔιαβάστε Περισσότερα
Mια παράσταση που έχει ρυθμό, φινέτσα, υψηλή αισθητική (η όψη της παράστασης είναι καθοριστικό στοιχείο στη σκηνική και την αφηγηματική εξέλιξη της ιστορίας του Καλντερόν) και γιατί ο Θωμάς Μοσχόπουλος κίνησε για άλλη μια φορά τους ηθοποιούς του πέρα από βεβαιότητες και ευκολίες, διδάσκοντάς τους το ρυθμό εκφοράς της έμμετρης μετάφρασης που ο ίδιος υπογράφει, με έμπνευση και φαντασία. Και γιατί η ποίηση όπως και το παραμύθι (μιας άλλης μορφής ποίηση) είναι ο καλύτερος και πιο τρυφερός τρόπος να ειπωθούν και ν’ ακουστούν δύσκολα πράγματα.
Όλγα ΣελλάΔιαβάστε Περισσότερα
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος παρέμεινε προσδεμένος στην ποιητική ποιότητα του έργου, αποφεύγοντας να αυτομολήσει σε περίπλοκες εικονικές κατασκευές ή αποσταθεροποιητικές κινητικότητες. Με επίγνωση ότι ο λόγος συνιστά το κεντρικό όχημα επένδυσε σε ευδιάκριτες, ευφάνταστες μορφές, ικανές να τον επικοινωνήσουν, είτε διαλογικά είτε μονολογικά, προβάλλοντας την ιδιαίτερη αυταξία και δυναμική του και αποφεύγοντας μια διεκπεραιωτική ή μηχανική συμπίεσή του. Η συνολική σκηνική σύλληψη, συμπεριλαμβανομένου και του εικαστικού μέρους, παρέπεμψε σε ένα αινιγματικό, σκοτεινό τοπίο, όπου η ιλαρότητα, η ίντριγκα και ο ερωτισμός συνυφαίνονται με τις μεγάλες εντάσεις.
Γιώργος ΠαπαγιαννάκηςΔιαβάστε Περισσότερα
Μέσω της κίνησης (Αυγουστίνος Κούμουλος), της διαφύλαξης της υπέροχης γλώσσας του συγγραφέα – την χρωστάμε στην μετάφραση του σκηνοθέτη – της εικαστικής σύνθεσης του Βασίλη Παπατσαρούχα, του συντονισμένου με όλα τα παραπάνω θιάσου, η παράσταση είναι ένα ανεξάρτητο ρεπορτάζ για τις 13 γυναικοκτονίες του τελευταίου έτους στη χώρα μας. Κι ο Καλντερόν είναι μοντέρνος γιατί ο Μοσχόπουλος είναι ευθύβολος.
Αγγελική ΞυνούΔιαβάστε Περισσότερα
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος μεταφράζει και σκηνοθετεί την παράσταση με απλότητα, χιούμορ, ειλικρίνεια, λεπτομέρεια και ακρίβεια.Ντίνα ΚαρράΔιαβάστε Περισσότερα
Η φορμαλιστική σκηνοθετική γραμμή του Θωμά Μοσχόπουλου, με τις μικρές, πολύ καλοδουλεμένες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες, τις κινησιολογικές ιδιαιτερότητες και την εμπνευσμένη έμμετρη μετάφραση παρότι πολύ απαιτητική, είχε θαυμάσιο αποτέλεσμα.
Κάτια ΣωτηρίουΔιαβάστε Περισσότερα
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος προχώρησε σε μία αξιοσημείωτης ευαισθησίας παράσταση με «διακριτική» αλλά ουσιαστική καθοδήγηση.
Τώνια ΚαράογλουΔιαβάστε Περισσότερα
Από εκείνες τις παραστάσεις με τη μαγική ιδιότητα που σε ακολουθούν για καιρό.Στέλλα ΧαραμήΔιαβάστε Περισσότερα
Ενσταλάζοντας τόνους λυρισμού σε ένα θέμα που ξεσκεπάζει με σκληρότητα οπίσθιες όψεις προβλημάτων, οικοδομεί μια εμπνευσμένη αντίστιξη ήχων και εικόνων που φιλτράρει νοήματα και ψυχισμούς από τα «ιζήματα» του ακραίου λόγου, των κυνικών τόνων, των επίπονων αναπαραστάσεων.
Γιώργος ΠαπαγιαννάκηςΔιαβάστε Περισσότερα